نیایش

نیایش

(از گرگوار قدیس، اسقف نزیانس)

Saint Gregory of Nazianzus

(born c. 330, died c. 389)

ای تو، بالاتر از هرچیز،

آیا این، همه ی آن چیزی نیست که بتوان از تو خواند؟

چه سرودی، چه زبانی ترا خواهد گفت ؟

هیچ واژه ای را بیان تو نیست.

تعلق روح به چه خواهد بود؟

تو تمامی ادراک را پشت سر می نهی.

تو، تنها وصف ناپذیزی

چراکه آنچه به گفت می آید بازآمده از توست.

تو، یگانه ناشناخته ای

چراکه آنچه به فکر می رسد نیز، رسیده از توست.

هر بودی،

چه آنکه سخن می گوید و چه آنکه بی زبان است،

در کار اعلام توست.

هر وجودی

چه آنکه فکر می کند و چه آنکه این نمی کند،

در کار احترام به توست.

ای خواهش جهانی،

جهان، نالان رو به سوی توست.

هر چه هست تو را تمناست،

و به سوی تو هر وجودی که در کاراندیشه به جهان است

نیایشی در سکوت روان می کند.

هر آنچه می ماند به واسطه ی توست

دوام پویش جهان از توست

بهر هر بودی، پایان تراست

هر وجود تو هستی و هیچ یک تو نیستی

تو تنها نه یک موجود

که جمعی از ایشان نیز نیستی.

ترا تمام نام هاست، به چه نام گویمت ترا؟

ای تو تنها، که نمی توان نامید.

کدام روح آسمانی را حتی توان رخنه در ابرهای انبوه سپهر است؟

رحم کن،

ای تو بالاتر از هرچیز

آیا این همه ی آن چیزی نیست که بتوان از تو خواند؟